Henk en Mark van Cranenbroek, Quote 500-leden en eigenaren van de gelijknamige winkelketen, staan al jaren lijnrecht tegenover elkaar. Zij leidden het bedrijf, dat zij 30 jaren geleden van hun vader overnamen, jarenlang succesvol ‘tussen de soep en de aardappelen door’. Tot 5 jaren geleden…
Veranderende loyaliteit
Want zoals het bij de meeste families gaat, ging het ook hier. 30 jaren geleden lag de loyaliteit van de broers bij elkaar, en bij hun vader. Maar Henk (en Mark) kregen een eigen gezin, met aan Henk’s kant kinderen Joey en Cathy (rechts op de foto) die inmiddels tegen de 30 lopen. En Henk wilde dat Joey ook aandeelhouder werd in het gezamenlijke bedrijf. Dat betekende dat Mark’s kant minderheidsaandeelhouder zou worden en dat wilde hij niet. Vanaf dan gaat het mis en wreekt het gebrek aan formele afspraken zich.
Henk blokkeert vervolgens bijvoorbeeld belangrijke besluiten over o.a. (nieuwe) filialen. Exemplarischer nog voor de veranderde loyaliteit is dat Henk zijn dochter helpt bij het opzetten van een concurrerende onderneming, genaamd DoaBuy. Hiervoor verschaft hij onder andere miljoenen aan startkapitaal.
Naar de Ondernemingskamer
Begin 2021 komt de zaak voor de Ondernemingskamer. Er komt een extern bestuurder, aandelenbeheerder en onderzoeker aan boord. Eind ’24 beticht Mark zijn broer ook van wanbeleid, waarin de Ondernemingskamer hem deze week gelijk gaf, onder meer omdat Henk besluitvorming blokkeerde en zijn loyaliteit verlegde naar een concurrerende onderneming. Hun beider aandelen worden voor nog twee jaar bij een extern beheerder geplaatst. Daarnaast werd Henk veroordeeld tot het betalen van de onderzoekskosten van maar liefst € 120.000.
Maak afspraken in goede tijden
Het gebrek aan goede afspraken over de opvolging kende voor beide partijen een hoge prijs: jarenlange strijd en verbittering, juridische kosten en uiteindelijk voor Henk ook de onderzoekskosten van €120k.
Meestal worden dit soort procedures na de eerste fase (na het oordeel van de onderzoeker dat er sprake van wanbeleid is) geschikt, om reputatieschade en verdere kosten te voorkomen. Dit soort ‘’tweedefasebeschikkingen’’ zijn daarom zeldzaam en meestal het product van ernstig verbitterde verhoudingen.
Dat dit juist in een familiebedrijf voorkomt is dan weer geen verrassing. Iedereen weet immers dat er niemand zo goed het bloed onder je nagels vandaan kan halen als je eigen broers of zussen (maar gelukkig laten de meesten het niet zover komen).
Dus maak goede afspraken, juíst als iedereen nog vriendjes is.
