De ‘kwestie Kasem’ is afgedaan met een ‘normoverdragend gesprek’ met de Amsterdamse deken. De conclusie van het onderzoek is dat hij zich ‘ongepast’ heeft uitgelaten tegenover een gedetineerde cliënt. Maar er is hier helaas wel meer ongepast, namelijk deze conclusie van de deken.
Het onderzoek spitste zich op het vermoeden dat Kasem een ambtenaar omgekocht zou hebben om een cliënt vervroegd vrij te krijgen. Daarvan is, gelukkig, in het onderzoek niet gebleken. Er bleek wel iets anders, namelijk dat Kasem zijn cliënt heeft bedonderd/opgelicht/voorgelogen. Het is nogal wat.
Er is weinig frustrerender dan een openstaande rekening die niet wordt voldaan: je hebt je werk gedaan, de tijd er in gestoken, maar betaling blijft uit. We hebben het allemaal wel eens meegemaakt. Maar goed, we zijn mensen van het recht. En via het recht loopt dan ook de enige route om betaling te verkrijgen als cliënt niet thuis blijft geven.
Nieuwe incassovariant
Kasem introduceerde een nieuwe variant. Lieg tegen je cliënt dat je een onmogelijke prestatie voor hem kan verrichten en dat de kosten hiervoor vooraf betaald moeten worden, en toevallig ongeveer gelijk zijn aan de openstaande rekening. En vervolgens de betaling…… en klaar!
Het kon niet, het kan niet, het mocht niet en het mag niet. En dat zal Kasem inmiddels ook wel begrijpen. En natuurlijk maken we allemaal wel eens fouten en moeten we daarvan (mogen) leren. En dus verdient Kasem óók een tweede kans.
Maar het signaal dat door de deken wordt afgegeven met de lichtst mogelijk sanctie in de vorm van het normoverdragende gesprek is zwak, te zwak. Het lijkt welhaast alsof je eigen cliënt oplichten niet écht een faux-pas is.
Een berisping of een korte schorsing van enkele weken had Kasem niet belemmerd te functioneren als advocaat (mocht hij dat nog gewild hebben), maar was mijn inziens een passender signaal geweest bij het ernstige karakter van deze overtreding. Waarom de deken daar niet op heeft doorgepakt is mij een raadsel. De feiten zijn duidelijk, er ligt zelfs een bekentenis.
Toezicht op onze beroepsgroep
Met dit te licht(zinnig) optreden doet de deken haarzelf én onze beroepsgroep te kort. De roep om onafhankelijk en extern toezicht op de advocatuur wordt zo alleen maar groter. En dat is nog te begrijpen ook.
Fijn voor Kasem dus dat de “straf” licht uitvalt, maar schadelijk voor de advocatuur.
